Hier een belangrijke levensles:

Een prof. psychologie staat voor de klas, hij neemt een lege bokaal  en vult die met keien. Hij vraagt aan de klas, ‘Is de bokaal nu vol?’  Er wordt instemmend geantwoord. Dan neemt hij een handvol kiezelsteentjes, gooit die in de bokaal, de steentjes vallen tussen de keien door op hun plaats. Opnieuw vraagt hij, ‘Is de bokaal nu vol?’ En opnieuw wordt er instemmend geantwoord. Dan neemt hij een handvol zand, gooit dat in de bokaal en het zand vindt z’n weg tussen de keien en de kiezel. En weer vraagt hij ‘En, is de bokaal nu vol?’ En weer wordt er instemmend geantwoord. ” Wel, zegt hij,” de bokaal, dat is je leven. De keien, dat zijn de essentiële dingen in je leven: je vrouw, je gezondheid. De kiezelsteentjes zijn de dingen die belangrijk zijn: je werk, je hobby’s. En het zand, dat zijn de extra’s: luxe, een nieuwe wagen…

De filosofie die hierachter steekt is dat je eerst je leven moet  vullen met de essentiële dingen, want als je begint met de extra’s, het zand, dan is er geen plaats meer voor wat echt belangrijk is. Zijn er hierover nog vragen?????? Er staat er een jongen op in de klas, neemt een blikje bier en kiept dat leeg boven de bokaal. Het bier vloeit tussen het zand, de steentjes en de keien door.

Moraal van het verhaal:

HOE VOL JE LEVEN OOK IS, VOOR BIER IS ER ALTIJD PLAATS !!!