Vandaag was het de dag van de gastroscopie. Ik was al gewaarschuwd dat het geen prettige ervaring is. Maar goed, eerst een drankje om schuimvorming in de maag te voorkomen. Niks mis mee. Maar toen kwam de verdoving, dat is een spray met een zeer bittere smaak die ze in je strot spuiten. Gadverdamme wat vies! :-S Na enkele seconden begon ik al te merken dat die zooi begon te werken… Daar gingen we dan. Ik moest op m’n zij liggen, dus ik had geen zicht op het scherm. Ik had wel eens willen zien wat voor teringzooi het is aan de binnenkant. 😉 Ik had een soort ring tussen m’n tanden om te voor zorgen dat ik niet op de gastroscoop kon bijten. Rustig door je neus ademen en daar ging de gastroscoop. Voor dat ik het wist had ik verschikkelijke kokhalsneigingen, maar het enige wat er uit kwam was het drankje tegen schuimvorming, want ik had niks gegeten of gedronken. Zolang ze die gastroscoop maar stil hielden was er niks aande hand, maar dat deden ze niet. 😉 Toen ze eenmaal in m’n maag zaten voelde je je maag helemaal vollopen met lucht, net als of je een zware maaltijd achter de rug had. Maar ja, ze moesten verder naar de 12-vingerige darm. Daar hebben ze 3 stukje weggehaald voor het onderzoek. Langzaam, om de boel goed te bekijken trokken ze de gastroscoop weer terug om te kijken of rare dingen konden zien en daar gingen we weer… kokhalzen. Nadat het hele gedoe achter de rug was had ik veel slijm in m’n luchtwegen zitten, het duurde zeker een kwartier voordat ik alles eruit gehoest had. Na ruim een half uur begon ik weer m’n keel te voelen, een zere keel.
19 maart hoor ik de uitslag…
